Zadalne nauczanie

Zdalne nauczanie – Kangurki

Uczestniczące grupy:

ZDALNE NAUCZANIE: „Kangurki”

8.04.2021r.

TEMAT: MAMY RÓŻNE DOMY

„Budujemy wieżowce”

Budowanie z różnego rodzaju dostępnych klocków.

Dziecko buduje kilka domów z klocków. Zwracamy uwagę na sposób łączenia klocków aby budowla była stabilna.

Przeliczamy budowle liczebnikami głównymi i porządkowymi.

Porównujemy wysokość budowli, określamy, który jest najwyższy, najniższy.

„Obłoki” – wydzieranie z papieru.

Dzieci wydzierają obłoki z białego i niebieskiego papieru. Będą one użyte jako sylwety do

opowiadania „Wędrówka obłoków”- ćwiczenie mięśni paliczkowych, przygotowanie sylwet do zajęć matematycznych.

 

 „Wędrówka obłoków” – zabawa matematyczna.

Pomoce: sylwety chmurek – biała i niebieska

  • porównywanie położenia przedmiotów w przestrzeni,
  • posługiwanie się określeniami: wysoko- nisko, wyżej- niżej,
  • stosowanie liczebników porządkowych,

Przebieg:

Słuchanie opowiadania ilustrowanego sylwetami pt. „Wędrówka obłoków”.

Był sobie niebieski obłoczek. Sunął wolno po niebie i rozglądał się dookoła.

– Ach jak tu pięknie. Jakie wspaniałe widoki. Mogę sobie patrzeć i patrzeć

na ziemię. Widzę wszystko doskonale.

Nagle usłyszał czyjś głos:

– Witaj, niebieski obłoczku.

 

Obłoczek rozglądał się wokół, ale nikogo nie widział.

– Nie widzę cię. Kim jesteś i skąd mnie wołasz?

– Jestem białym obłoczkiem i znajduję się niżej niż ty.

– Niżej niż ja? A co to znaczy?

– To znaczy, że jestem pod tobą.

Niebieski obłoczek spojrzał w dół.

– Ach, witaj biały obłoczku! Teraz już cię widzę. A dlaczego jesteś tak nisko?

– Bo ja nie lubię być wysoko. Wolę być trochę niżej.

– Ależ biały obłoczku, stąd są lepsze widoki. Widać wszystko i wszystkich. Widzę nawet dzieci w przedszkolu.

– No coś ty, widzisz nawet dzieci?

– Jasne, wejdź wyżej, to zobaczysz, co teraz dzieci robią.

Biały obłoczek przesunął się wyżej. Teraz był już obok niebieskiego.

– Ach, jak tu wysoko. Ale rzeczywiście wszystko widać.

 

Rozmowa na temat opowiadania:

– Kto spacerował po niebie?

– Z kim rozmawiał niebieski obłoczek?

– Który obłoczek był wyżej?

– Który obłoczek był niżej?

– Co to znaczy być niżej od czegoś?

– Dlaczego biały obłoczek wolał być niżej?

– Jak niebieski obłoczek zachęcił biały do wejścia wyżej?

– Co widziały obłoczki będąc razem wysoko?

 

Inscenizacja opowiadania przez dzieci – określanie położenia obłoków względem siebie.

Rodzic jeszcze raz czyta opowiadanie (dziecko może opowiadać swoimi słowami) a dziecko manipuluje obłokami. Następnie określa wysokość posługując się określeniami wysoko- nisko, wyżej- niżej.

 

 

 

„Dom rodziny Treflików” – czytanie tekstu z książki „Trefliki w przedszkolu – sześciolatek” cz. 4, s. 62.

Dziecko  ogląda ilustrację przedstawiającą dom Treflików i z pomocą rodzica czyta tekst o domu Treflików. Następnie odpowiada na pytania:

– Jakim domem jest dom Treflików?

– Co to znaczy, że dom jest jednorodzinny?

– Z jakich części się składa?

– Co jest dookoła domu?

– Co znajduje się na podwórku?

– Co wisi obok bramy?

– Jaki jest numer domu Treflików?

– Z jakich dwóch cyfr się składa?

Dziecko pisze po śladzie cyfry, w puste pole wpisuje nr swojego domu.

Utrwalamy z dzieckiem adres zamieszkania: miejscowość, nazwę ulicy, numer domu.

 

„Porządki Pana Języczka” – zabawa logopedyczna.

Ćwiczenia usprawniające narządy mowy, wypracowanie celowych ruchów języka.

Rodzic czyta treść a dziecko ruchem języka naśladuje czynność, które wykonuje Pan Języczek – należy pokazać dziecku ruch językiem.

 

Pan Języczek, który mieszka w buzi, postanowił posprzątać swój dom:

  • umył ściany ( przesuwa język po wewnętrznej stronie policzków)
  • przetarł sufit ( przesuwa język po podniebieniu)
  • umył okna od zewnątrz (oblizuje górne i dolne zęby od zewnątrz)
  • a później od wewnątrz ( oblizuje górne i dolne zęby od wewnątrz)
  • po oknach przyszła kolej na drzwi ( oblizuje wargi w koło)
  • gdy szorował drzwi, zobaczył swojego sąsiada, który akurat przechodził obok, więc radośnie mu pomachał (macha językiem od jednego kącika ust do drugiego)
  • na zakończenie – wytrzepał dywan ( wysuwa język jak najdalej na brodę)
  • a gdy skończył sprzątanie, zmęczony poszedł spać ( naśladuje odgłos chrapania)

 

Lekcja do pobrania:

ZDALNE NAUCZANIE – mamy różne domy 8.04.2021